Korunga, sulamanın yapılamadığı kıraç alanlarda, verimsiz ve taşlık topraklarda yetiştirilecek yem bitkilerinin başında gelir . Kurağa ve soğuğa dayanıklıdır. Otu hayvanlar için lezzetli ve besleme değeri yüksektir. Yonca gibi yaş olarak yedirildiğinde hayvanlarda şişme yapmaz. Çok iyi bir bal özü bitkisi olduğundan bal arılarının en fazla tercih ettiği bitkilerdendir. İlkbaharda çok erken gelişmeye başlar. Çok ağır ve devamlı olmamak şartıyla otlatmaya dayanıklıdır. Tarım alanlarında ekildiği zaman, tarlayı dinlendirir, verimi artırır ve nadas alanlarının azaltılmasını sağlar.
Korunganın Yetişme Şartları
Korunga, ılıman iklim kuşağında kurak ve yarı kurak iklimlere iyi uyum sağlayan bir bitkidir. Kurağa dayanıklılığı yüksektir. Ülkemizde yağışı 300-400 mm’nin altında olan Orta Anadolu ve Doğu Anadolu’nun kurak yerlerinde yetiştirilmektedir. Sulu şartlarda da yetişebilmekle birlikte, kök ve kök boğazı çürüklüğü nedeniyle çok çabuk seyrekleşmektedir. Fide dönemini atlattıktan sonra soğuklara oldukça dayanıklıdır.
Toprak istekleri bakımından çok fazla seçici değildir. Islak, ağır, asitli ve aşırı alkali olmamak şartıyla her çeşit toprağa uyum sağlayabilir. Hafif kireçli ve taban suyu seviyesi derinlerde olan toprakları sever. Fosforun yetersiz olduğu topraklarda diğer baklagillere göre daha rahat yetişir.
Korunga ılıman bölgelerimizde sonbaharda ekilebilir. Fakat Doğu Anadolu gibi kışları soğuk olan yerlerde ilkbaharda ekilmelidir. Sonbaharda derin sürülmüş tarla ilkbaharda yüzeysel işlenerek, yabancı otları öldürülür ve rutubeti kaçırılmadan ekime hazırlanır. Buğday tanesi büyüklüğünde olan kabuklu tohumları hububat mibzeri ile kolayca ekilebilmektedir (Resim 2, 3). Ekimler 25-50 cm sıra aralığında toprak tipine göre 2.5-7.5 cm derinlikte yapılmalıdır. Tahıl mibzeri ile ekildiğinde mibzerin bir gözünün kapalı, diğerinin açık bırakılarak ekilmesi uygundur. Ekim yapılan tohum yatağının durumuna göre 8-12 kg/da kabuklu tohumluk kullanmak gerekir. Ekimler mümkün olduğunca erken yapılmalı ve tohum yatağı ekimden sonra merdane ile bastırılmalıdır. Serpme ekim yapıldığı zaman hem daha fazla tohumluk kullanmak gerekir, hem de çıkışlar düzensiz olur (Resim 4). Kıraç alanlarda yetiştirildiğinden arpa veya buğday gibi bir tahıl ile karışık ekilmesi sakıncalıdır. Çünkü kıraç şartlarda korunga fideleri tahıllarla rekabet edemeyip kurumakta ve seyrelmektedir.
Korunganın Gübrelenmesi
Korunga kıraç şartlarda ekildiğinden gübrelemeye çok iyi cevap vermemektedir. Ancak yağışların iyi olduğu yerlerde ve toprakta eksiklik söz konusu olduğunda gübre uygulanabilir. Azotlu gübre sadece ekim yılında amonyum sülfat formunda 15 kg uygulanmalıdır. Fosforlu gübre ise topraktaki duruma göre her yıl sonbaharda dekara 10-15 kg TSP şeklinde verilmelidir.
Yabancı Otlar ve Böceklerle Mücadele
Korunga tarlaları, iyi bir şekilde ekilirse 4-6 yıl verim verirler. Çok yıllık olduğundan birinci yıl gelişmesi zayıftır. Fide döneminde korunga tarlalarını yabancı otların istila etmesi engellenmelidir. Bunun için öncelikle ekim yapılan tarlanın iyi bir toprak işleme ile yabancı otlardan temizlenmesi gerekir. Eğer yaz döneminde tarlayı yabancı otlar sararsa, tek yıllık bitkiler tohum olgunlaştırmadan yüzeysel bir biçim yapılmalıdır (Resim 5). Son yıllarda bazı böcekler (Sphenoptera carceli ve Bembesia scopigera) korunga tarlalarında büyük zararlar yapmaya başlamışlardır. Larva (kurtçuk) dönemde iken korunga köklerine giren bu böcekler bitkilerin ikinci yılın sonunda kısmen, üçüncü yılın sonunda ise tamamen kesilmesine neden olmaktadırlar (Resim 6). Bu böceklerle ilaçlı mücadele çok zor ve pahalıdır. Korunga ekimlerinin üst üste aynı tarlalara yapılmaması, köklerinde böcek olan solgun bitkilerin sökülerek imha edilmesi ve ot hasadından sonra tarlaların merdane ile bastırılması uygulanabilecek pratik yöntemlerdir.
Korunganın Ot Hasadı
Korunga gövdeleri olgunlaşmanın ilerlemesiyle birlikte sert bir yapı kazanır. Bu nedenle ot hasadının fazla geciktirilmemesi gerekir. Hem besleme değerinin hem de ot veriminin yüksek olması için korunga çiçeklenme başlangıcı ile %50 çiçeklenme dönemleri arasında biçilmelidir (Resim 7, 8 ve 9). Kıraç şartlarda 1 dekar korunga tarlasından 300-600 kg kuru ot verimi alınabilmektedir (Resim 10).
Korunganın Ekim Sistemindeki Yeri
Korunga kıraç alanlarda ve nadasa bırakılan arazilerde kolaylıkla yetişebilmektedir. Bu nedenle ülkemizde nadas-buğday uygulanan tarlalarda ekim sistemine mutlaka girmelidir. Yağışın çok düşük (300-350 mm) veya toprakların kumlu olduğu yerlerde 4-5 yıl korunga-nadas-buğday-nadas-buğday şeklinde bir ekim nöbeti uygulanmalıdır. Yağışların 400-450 mm olduğu yerlerde ise 4-5 yıl korunga-buğday-nadas-buğday şeklinde ekim sırası izlenmelidir.